وي افزود: حق آب قنات متعلق به برخي اهالي شهرستان مهريز و يزد است. اين قنات ازمحدوده کوه‌هاي غربال‌بيز آغاز مي‌شود و پس از گذر از شهرستان مهريز تا روستاي دهنو، حسن‌آباد و مريم‌آباد يزد امتداد مي‌يابد.
رضايي با اشاره به اين که مالکيت قنات عمومي ـ خصوصي است گفت: يک‌پنجم آب اين قنات متعلق به سادات مهريز است که در خود مهريز در تغار ساداتي جدا و تحويل آن‌ها مي‌شود و مابقي آب سهم روستاي دهنو و حسن‌آباد يزد است که حدود 200 مالک آب و 400 نفر بهره‌بردار وجود دارد. 8 جره از اين آب نيز متعلق به آب‌انبار نو مريم‌آباد بوده است.
اين مقام مسوول در خصوص مشخصات اين قنات قديمي اظهار داشت: مادر چاه قنات دهنو ـ حسن آباد با عمق 40 متر در محدوده چشمه غربال‌بيز مهريز قرار گرفته است. حوزه آبريز قنات، ارتفاعات شيرکوه است و سرريز چشمه غربال‌بيز و تشکيلات آهکي در منطقه، تغذيه‌کننده اصلي منابع زيرزميني و جريانات زير سطحي در اين محدوده‌اند و آبدهي قنات بر اساس ميزان بارندگي ساليانه در شيرکوه است که در فصل بهار و سال‌هاي تر به 200 ليتر در ثانيه، و در فصل تابستان و پاييز که آبدهي قنات کاهش مي‌يابد به 110 ليتر در ثانيه ميرسد.
به گفته وي اين قنات داراي 5شاخه پيشکار اصلي، پيشکار کوهي، شق قنات، کوه سرخي و شاه‌نشيني است و آبدهي آن فعلا از شاخه شق قنات تامين مي‌شود.
اين مقام مسوول، يکي از ويژگي‌هاي اين قنات را علاوه بر ميزان آبدهي نسبتا مناسب و بالا، عمق کم کانال آبرسان مهريز تا يزد دانست و گفت: لايه‌هاي گچي و نمکي در طول مسير قنات تشکيل نمي‌شود و اين باعث شده است آب قنات با همان کيفيت اوليه بدون داشتن هيچ‌گونه املاحي از جمله کلسيم، سديم و منيزيم در قسمت تر آن به آبادي‌هاي پايين‌دست انتقال يابد.
وي تصريح کرد: بيشترين استفاده از آب اين قنات براي کشاورزي بوده و قسمتي هم براي شرب به کار مي‌رفته و در طول مسير خود آب‌انبارها و باغات و زمين‌هاي کشاورزي را مشروب مي‌ساخته و هم‌چنين آسياب‌هايي را به حرکت در مي‌آورده است، ولي امروزه تنها براي آبياري باغ‌هاي بين راه و کشت و کار در مهريز، دهنو و حسن‌آباد مشير يزد به کار مي‌رود.
/119
انتهای پیام/
